Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[lili anna]

Słowa otuchy zawsze są cudownie piękne!!! Ciągle staram się uczyć czytając wszystkie rady, nadal ciągle przeglądam forum, notuję, próbuję i nadal tyły,tyły,tyły...

[teofano]

Słowa otuchy zawsze są cudownie piękne!!! Ciągle staram się uczyć czytając wszystkie rady, nadal ciągle przeglądam forum, notuję, próbuję i nadal tyły,tyły,tyły...

Oj, ja bym mogła napisać opowieść w stylu masochisty o walce z oporem materii. Nakładanie decoupage na materiały jakies pół roku. Ilości ubrań i łez które w nie wsiąkły są wielkie. Nakładanie decoupage na szkło tak pi razy oko dwa miesiące. Nakładanie i zmywanie też w strugach łez. Inne rzeczy też wymagały samozaparcia. Poczatki NIGDY nie sa łatwe i takie jakie chcemy. Teraz juz nie płaczę tylko przybieram zaciety wyraz twarzy i walczę. Mój małżonek patrząc w takich chwilach na mnie stwierdza, że na miejscu przedmiotu popełniłby juz samobójstwo.
Co do zdjęć. Prosze się przełamać do aparatu. Robić w róznym świetle. Na poczatku polecam robienie ich koło południa gdy światło jest najlepsze i lampa nie tworzy rozbłysków.

[artemysz]

Przeczytałam bardzo wnikliwie cały wątek...i powiem tak: "o gustach się nie dyskutuje", "nie to ładne, co ładne - tylko to, co się komuś podoba" i inne takie nasze polskie, mądre przysłowia na tę okoliczność można przytoczyć. Arte z Myszą w zasadzie z siebie zadowolone jesteśmy tak ogólnie, dużo się uczymy, najczęściej poplamimy, ale zabawy przy tym...a Wasze zdanie zawsze będzie dla mnie ważne z jednego powodu - CELOWAŁAM BYLE GDZIE, A TRAFIŁAM / mam nadzieję / NA SWOJE "DECUCULEŻANKI".
J jeszcze jedno o krytyce, a właściwie o krytykantce / nie mylić z krytykiem /. Czytałam blog jednej Pani, prace przepiękne, dopracowane, mnóstwo ich i różnorodność...zawrót głowy. W pewnym momencie wklejone zdjęcie paskudnej w istocie szkatułki, obsmarowanej byle jak, z motywami wyciętymi z centymetrową zakładką - faktyczny koszmarek. Tylko po jakie licho z uszczypliwym komentarzem, że takie szkaradzieństwo ktoś na allegro sprzedaje i to poniżej kosztów wytworzenia??? Do tego jeszcze informacja w miarę czytelna o kogo chodzi...Brzydko się Pani zachowała, proszę Pani. Ja swoje prace tylko rozdaję, chociaż podzielam zdanie Iwonki mam ich już nadmiar i nie do końca pomysł, co z nimi zrobić...pewno o ich sprzedaży też trzeba będzie kiedyś pomyśleć. Zresztą niech się najpierw Arte martwi jak sobie styl i technikę wypracować...A wracając do Pani, której namiarów nie podam, bo mnie dobrze Pani Matka wychowali powiem jeszcze tylko, że produkując po kilkanaście taśmowo identycznych przedmiotów na sprzedaż nie można innym wpierać, że to tylko i wyłącznie PASJA.

[alinaalina]

Przeczytałam te wszystkie wypowiedzi i powiem tak: nie należy się zniechęcać. Raz wyjdzie lepiej , raz gorzej. Też jeszcze4 wielu rzeczy nie umiem i czasem zazdroszczę innym. Ale ja dekupażuję dla samej radości tworzenia. Mam trochę prac w domu, trochę rozdaję, trochę sprzedaję / by mieć kasę na nowości./ Cieszę się ,kiedy na kuchennym stole rozkładam warsztat, i jestem wkurzona, gdy obowiązki zawodowe nie pozwalają oddać się mojej pasji. Nocami obmyślam , co by tu dodać, co ująć. I to jest piękne - mieć pasję. Nigdy nie sądziłam, że na stare lata będę robić coś takiego. Czyż to nie wspaniałe! Inni narzekają A to choroby, a to brak czasu, a to itd. i  tylko gapią się w tv.A my dziewczyny mamy to "coś" , co daje radość, satysfakcję i choć na chwilę przenosi nas do innego świata.

Absolutnie zgdzam się z Twoimi słowami!!! Jeśli bardzo pochłania mnie praca zawodowa - nie dekupażuję i z 3 miesiące , ale jak mnie najdzie to "otwieram" swój kuchenny warsztat - ot stolik przy oknie i wtedy prace są wszędzie , może prace to za dużo powiedziane , ot moje kochane DEKUPERZYKI -  zakochałam się w deku chyba z 4 lata temu i wciąż mnie trzyma , i chociaż z natury jestem choleryczką ( podobno  ) przy deku się wyciszam, tak masz rację  ja również dekupażuję dla samej radości tworzenia.

[JustynaJ]

Anitko aż miło sie czytało to co napisałaś :-) tak jakoś ulgę Twoje słowa przyniosły bo masz rację że o to tu chodzi Buziak Dla Ciebie

[Hania]

Wspaniałe i mądre wskazówki.
Dzięki

[Eco Manufaktura]

Nie wolno się poddawać! I nie wolno się dołować szukających tylko lepszych prac.

W niedługim czasie wrzucę zdjęcia moim pierwszych, naprawdę pierwszych prac. Takich, kiedy miałam tylko pędzel, klej i białą farbę.  Prace są niedorobione, niedbałe, niedoskonałe, żeby nie powiedzieć, że brzydkie

Mam je do dzisiaj - stoją na półce jak pierwszej klasy dekoracja. Nie zamierzam ich wyrzucać - gdyby nie one, nie powstałyby kolejne. Pamiętam jak dumna z nich byłam. Teraz, z perspektywy czasu widzę jak nieporadne to były kroki. Ale to nie jest ważne Jak tylko zrobię zdjęcia moim "pierwszakom" to wrzucę je, by wszyscy, którzy zaczynają tracić motywację znowu znaleźli pasję w tym co robią. Mam nadzieję, że osób, które pochwalą się swoimi PIERWSZYMI krokami będzie więcej.

Trzymajcie swoje prace lub róbcie im zdjęcia. Po jakimś czasie obejrzycie zdjęcia i stwierdzicie z dumą, że stajecie się coraz lepsi

Trzymajcie się ciepło, a na koniec tego wpisu dzielę cytatem Pana Churchilla, który bardzo lubię: "Sukces to umiejętność przechodzenia od porażki do porażki bez utraty entuzjazmu"

[AgataSz]

popieram, "to nie jest wyścig" - robimy to, co sprawia nam radość i satysfakcję, a jeśli przy okazji możemy obracać się wśród ludzi z podobnymi zainteresowaniami to podwójnie cieszy, a lepsze prace u kogoś innego powinny raczej inspirować i cieszyć oko a nie dołować

[apawlaczka]

jestem tu nowa i bardzo się cieszę że macie dziewczyny takie zdrowe podejście, cudownie jest dzielić pasję z ludźmi, którzy tak mądrze prawią :-)

[artistiko]

Zgadzam się, mądre słowa. Najważniejsza jest pasja i radość tworzenia